Interview met een Verkenner: Lisa

In deze blog spreken we met Lisa, een fanatieke urban explorer die al meer dan 100 verlaten locaties heeft bezocht door heel Europa. Ze vertelt open over haar favoriete plekken, spannende momenten en waarom respect in de urbexwereld zo belangrijk is.

Wie is Lisa?

Lisa (29) uit België begon met urbexen in 2018. Wat begon als een nieuwsgierigheid naar verlaten kastelen, groeide uit tot een passie voor het vastleggen van verval en historie. Ze is onderdeel van een klein urbexteam en reist regelmatig naar Duitsland, Frankrijk en Italië.

Wat maakt urbex zo bijzonder voor jou?

“Elke locatie vertelt een verhaal. Je loopt een gebouw binnen waar de tijd letterlijk stil heeft gestaan. Het is rauw, mysterieus en vaak ontzettend fotogeniek. Maar wat het écht bijzonder maakt, is de rust die je daar vindt. Geen toeristen, geen drukte. Alleen jij, je camera en de echo van het verleden.”

Wat was je meest spannende ervaring?

“Dat was in een verlaten psychiatrisch ziekenhuis in Noord-Italië. Terwijl we foto's namen, hoorden we plots voetstappen op de bovenverdieping. We dachten eerst aan een bewaker, maar het bleken andere explorers te zijn. Spannend, maar gelukkig vriendelijk!”

Wat is je favoriete type locatie?

“Zonder twijfel oude villa's of woonhuizen. Daar vind je vaak persoonlijke spullen terug: fotoalbums, kleding, meubels... Je voelt bijna het leven dat er ooit was. Het raakt je op een andere manier dan een industriële hal.”

Wat zijn jouw gouden regels voor urbex?

• Ga nooit alleen – veiligheid gaat voor alles.
• Respecteer de locatie – neem niets mee, maak niets stuk.
• Wees stil en discreet – vooral bij bewoonde omgevingen.
• Deel nooit coördinaten publiekelijk.

Wat zou je beginners willen meegeven?

“Begin klein en wees voorbereid. Ken de gevaren, zorg voor een goede uitrusting, en ga op pad met ervaren explorers. En: leer kijken. De schoonheid zit vaak in de details.”